Extra verhaal: De Chaos in de spiegels 1

Dit is een extra verhaal over Starre en haar vrienden dat ik naast mijn twee boeken geschreven heb. Starre is hier elf jaar oud. Samen met Knuffie, Legne, Spar en meester Reijn bezoekt ze voor de eerste keer een festival in Centrumstad. Samen met Spar geniet ze van de vele attracties, totdat er iets vreemds gebeurt in het spiegelpaleis...


Het rinkelende geluid van de deurbel weerklonk door alle kamers van het huis. Gelukkig reikte het zelfs de veranda in de tuin, want dat was de plek waar Starre, Ami en Legne aan het verven waren aan de grote tafel. Of eigenlijk was het vooral Starre die een verftekening aan het maken was: Legne, die niet zo dol was op verfdruppels op zijn vleugels of huid, keek toe en gaf aanwijzingen. Ami had haar grote voorpoten in de verf gedrukt en maakte een impressie van bonte pootafdrukken op een blad, dat bewust op het gras gelegd was en niet op de tafel.
‘Starre, Spar is er!’ riep Knuffie vanuit de keuken.
Meteen sprong Starre op. Natuurlijk zou ze niet haar werk verlaten zonder eerst zorgvuldig alle kwasten in de beker water gezet te hebben en de doppen terug te draaien op de potjes verf; dat zou zonde zijn. De verftekening zou ze best mogen laten liggen van Knuffie; die kon nu drogen in de zon.
Maar zodra ze klaar was, stoof ze naar binnen.
Vlak voordat ze gretig de deurklink van de voordeur wilde vastpakken, riep ze zichzelf een halt toe. Ze ging na de zomervakantie naar de laatste groep van de basisschool. Veel kinderen in haar klas gedroegen zich al volwassen (in haar ogen saai). Zij zouden hun neus optrekken voor het kinderachtige geverf en haar energieke gedrag. Ook Spar gedroeg zich veel ouder dan zij, maar dat was eigenlijk altijd zo geweest; hij was nu eenmaal een stuk rustiger en bedachtzamer van karakter. Wat zou hij denken als ze nog altijd jubelend de deur open rukte?
Daarom riep ze zichzelf eerst tot de orde, ging rechtop staan en maakte toen uiterst kalm de deur open.
Ze werd inderdaad begroet door een jongen met hangende schouders die een snelle blik toewierp voordat zijn donkerrode ogen weer naar de vloer schoten. Hij stak bijna met kop en schouders boven haar uit. De groeispurt moest pas geleden gebeurd zijn, want zijn tuniek was nog niet versteld op zijn nieuwe grootte. Zijn magere armen staken een stuk uit de wijde, paarse mouwen en ook zijn donkergroene broek was niet lang genoeg om zijn benen geheel te bedekken. Meester Reijn had al eens gezegd dat als er een Spreukrhune bestond om kleren mee te laten groeien met de persoon die het droeg, hij dit maar al te graag toegepast zou hebben op zijn leerling.
‘Hoi, Starre,’ zei de faun zacht.
‘Hoi, Spar!’ Haar stem schoot nu toch een octaaf omhoog omdat ze haar opgetogenheid niet zo goed kon verbergen als ze wilde.
Maar de jongen leek dit niet erg te vinden. Sterker nog, hij keek haar aan en schonk haar een zwijgende, maar warme glimlach.
‘Goedemorgen, Starre.’ Twee gerimpelde handen werden op de tengere schouders van Spar gelegd. Starre keek op naar het wijze gezicht van meester Reijn, de man bij wie Spar in de leer was gegaan om Rhuneroeper te worden.
‘Goedemorgen, Spar en meester Reijn,’ klonk nu ook Knuffies brommende stem achter Starre. De beer stapte de gang in en knikte het tweetal bij de deur toe. ‘Kom binnen. Willen jullie iets te drinken?’
‘Daar zeg ik meestal geen nee op,’ reageerde de oude Rhuneroeper. ‘Maar ik kom voor iets anders.
‘Vandaag,’ hij boog zich naar de kinderen toe en glimlachte veelbetekenend, ‘begint het Vuurfestival in Centrumstad.’
Meteen had hij Starres volle aandacht. Spar bleef echter naar de grond staren.
‘Het Vuurfestival.’ Nu glimlachte Knuffie ook. ‘Dat is lang geleden.’
‘Wat is dat?’ vroeg Starre nieuwsgierig, de belofte aan zichzelf vergetend dat ze zich volwassener zou gedragen.
‘Elk seizoen vindt in de stad een festival plaats om één van de vier Natuurcrachten ter vereren. In de herfst viert men de Cracht van Water, in de winter Lucht, in de lente Aarde en in de zomer Vuur. Drie dagen lang kun je in de kern van de stad van alles eten, de kermis bezoeken, luisteren en kijken naar optredens en nog veel meer.
‘Spar heeft het laatste jaar ontzettend hard gewerkt, is het niet, jongen?’ De Rhuneroeper wierp een vragende blik op de faun, maar deze reageerde hier niet op. ‘Hij heeft zelfs al een aantal Spreukhunen geleerd.’
‘Echt waar?’ Nu boog Starre zich naar Spar toe, die met een blos op de wangen een stap naar achter deed. ‘Welke Spreukrhunen?’
Met een trillend hand haalde de jongen een perkamentrol uit zijn schoudertas. ‘Ik kan licht maken in mijn handen,’ mompelde hij. ‘Kleine voorwerpen laten zweven en een beetje water in ijs veranderen.’
‘Dus eigenlijk kan je ook de Crachten van Licht, Lucht en Water sturen,’ zei Starre. ‘Wat knap van je!’
‘Als hij ouder is en zich meer Spreukrhunen eigen heeft gemaakt, krijgt hij een eigen boekwerk waarin hij deze kan verzamelen,’ vulde meester Reijn aan. ‘Tot die tijd schrijft hij de Rhunen op het perkament waarmee de boeken gemaakt worden.’
Hij schonk Spar een trotse glimlach. ‘Als beloning voor zijn harde werk heeft mijn leerling een dagje vrij verdiend. Maar ik denk dat het leuker is om dit dagje met een vriendin te vieren. Daarom wil ik vragen of jullie het leuk vinden om mee te gaan naar het festival.’
‘Ja!’ riep Starre meteen uit. ‘Ja, toch?’ Iets beduusder draaide ze zich om naar de beer.
‘Natuurlijk.’ Knuffie legde een poot op Starres hoofd en woelde door haar haren. ‘Dit zal ook Starres eerste keer zijn dat ze een festival meemaakt in Centrumstad.’ Hij keek de Rhuneroeper aan. ‘Zullen we acht uur afspraken op het Portalenplein? Het is toch weekend. Je hebt geluk, Starre, want hierdoor mag je ook wat later opblijven.’
Ze probeerde de verheugde grijns zo goed mogelijk te onderdrukken.
‘Dat is prima. Spar en ik zullen er zijn.’ Rustig trok meester Reijn zijn leerling mee het tuinpad op. ‘We zien jullie om acht uur op het Portalenplein.’


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Extra verhaal: De Chaos in de spiegels 1

Extra verhaal: De Chaos in de spiegels 1

Een paar wistjedatjes

Extra fragment: De reuself en het meisje

Deel twee op komst!

'Juf, mogen wij een verhaal schrijven?'