De vertrouwde schrijfplek
In het huis van mijn ouders had ik een grote slaapkamer. Daarin stond mijn bureau precies onder het raam, omgeven door tekenpapier, tekenspullen en boeken. Het was de perfecte plek om te schrijven. Als ik aan de slag ging met mijn verhaal zat ik het liefst daar, laptop midden op het bureaublad en een kop koffie ernaast. Tijdens het typen kon ik af en toe naar buiten staren of tekeningen van personages bekijken.
Afgelopen jaar ben ik op mijzelf gaan wonen. Ik heb een prachtig, groot appartement. Waar staat mijn bureau nu? In de kleinste kamer, onder een raam en naast mijn oude bed. Wat ligt op het bureaublad? Tekenpapier, tekenspullen en boeken. Waar zit ik dus het liefst tijdens het schrijven? In het kleinste kamertje van mijn appartement.
'Nu heb je alle ruimte om overal te gaan schrijven!' 'Dan zit je vast veel te schrijven aan de tafel in de woonkamer!' 'Nee, ik schrijf aan mijn oude bureau in de logeerkamer.' Mensen kijken mij verbaasd aan als ik dit zeg. Ik begrijp dat het vreemd klinkt. Zodra ik begon te schrijven in mijn nieuwe woning, liep ik automatisch naar mijn bureau. Ik dacht er niet over na. Af en toe heb ik geprobeerd om op een andere plek te schrijven, maar dan voelde het toch niet zo goed als mijn oude, vertrouwde schrijfplek.
Genoeg schrijvers hebben een vaste schrijfplek waar ze het liefst hun werk doen. Ik ook. Sterker nog, ik heb mijn schrijfplek meegenomen naar mijn nieuwe woning. Compleet met raam, tekenpapier en boeken. En natuurlijk een kop koffie.
